تیم ملی ایران قطعا یکی از امیدهای مسلم قهرمانی در جام ملتهای آسیاست؛ تیمی که پرمهره است و بازیکنانش سالها کنار یکدیگر بازی کردهاند.
در میان تیمهای آسیایی هم فقط میتوان ژاپن، کره جنوبی و عربستان را تیمهای خطرناکی دانست و اینطور نیست که مثلا قطر چون میزبان است پس میتواند ما را ببرد! پتانسیل فوتبال ایران آنقدر بالاست که به ژاپن و کره و عربستان هم نبازد چه بسا که ما قبلا ۴ بار پیاپی کره جنوبی را شکست دادیم و حتی در خاک حریف برنده شدیم. پس اینکه انتظار داشته باشیم تیم ملی به فینال برسد، اصلا انتظار زیادی نیست.
در همین جام جهانی و حتی جام جهانی قبلی که رقبا به مراتب نامدارتر و بزرگتر هستند، خیلیها انتظار داشتند تیم ملی از گروهش صعود کند. بسیاری از کارشناسان مصاحبه کرده و گفتند اینکه تیم ملی در گروه اسپانیا و پرتغال و مراکش صعود کند، انتظار زیادی نیست اما حالا بعضی از همان کارشناسان میگویند چرا ما باید عربستان و کره را ببریم و این توقع زیادی است!
از امیر قلعهنویی در این مقطع حمایت میکنیم چون سرمربی تیم ملی است اما یک جمله را اصلا دوست نداریم از زبان او و دستیارانش بشنویم؛ اینکه خدای نکرده تیم ملی نتیجه نگیرد و آنها بگویند ما با برانکو و کیروش هم فقط تا نیمهنهایی بالا رفتیم! چنین تفکری از بیخ و بن غلط است و تیم ملی اگر با نیت رسیدن به جمع ۴ تیم برتر راهی قطر شود، به همان نیمهنهایی هم نمیرسد. تیم ما از هیچ حریفی (حتی ژاپن) نباید بترسد چون تجربه ثابت کرده که به ترسوها جام نمیدهند. هدف اول و آخر تیم ایران در جام ملتها باید قهرمانی باشد. حالا اگر قهرمان شدیم که چه بهتر اما اگر قهرمان نشدیم هم لااقل به فینال یا نیمهنهایی میرسیم و اینطوری حداقل میتوانیم بگوییم تیممان نترسید و تا روز آخر جنگید و تلاشش را کرد.
منبع:خبر ورزشی