یک ربات زیردریایی که به طور خودکار حرکت می‌کند، می‌تواند به زودی بازرسی‌های زیر آب را به جای غواص‌ها انجام دهد.
هداپرس:ربات زیردریایی «یووان»(uOne) ممکن است به زودی وظایف پرمخاطره و پرزحمتی را انجام دهد که در حال حاضر توسط غواصان انسان انجام می‌شوند. این ربات دارای یک ترکیب منحصربه‌فرد از ویژگی‌های دو نوع متفاوت از ربات زیردریایی است.
وقتی صحبت از دستگاه‌های بدون سرنشین به میان می‌آید که برای کاوش در دنیای زیر آب طراحی شده‌اند، تقریبا همه آنها به عنوان «زهپاد»(ROV) یا «وسیله نقلیه زیردریایی خودران»(AUV) نامیده می‌شوند.
زهپادها از راه دور توسط یک اپراتور روی سطح زمین کنترل می‌شوند و یک ویدیوی در لحظه را با دوربین خود ثبت می‌کنند. اگرچه زهپادها بسیار قابل مانور دادن هستند اما وجود یک کابل ارتباطی که به سطح متصل می‌شود، آنها را با مشکل روبه‌رو می‌کند. اگر آن کابل به یک مانع زیر آب گیر کند، زهپادممکن است برای همیشه گم شود.
وسایل نقلیه زیردریایی خودران نیازی به کابل ندارند زیرا آنها به طور خودکار زیر آب حرکت می‌کنند و هنگام انجام دادن بررسی‌های دریایی طی چند ساعت یا چند هفته از موانع دور می‌شوند. با وجود این، به دلیل شکل اژدرمانند خود نمی‌توانند کار زیادی را هنگام معلق ماندن یا چرخیدن در محل انجام دهند.
اینجاست که یووان وارد می‌شود. این ربات که توسط شرکت بلژیکی «یووار رباتیکس»(uWare Robotics) طراحی شده، از نظر فنی یک وسیله نقلیه زیردریایی خودران است که از دوربین‌های یکپارچه، یک واحد اندازه‌گیری اینرسی و سایر فناوری‌ها برای دنبال کردن خودکار مسیر از پیش برنامه‌ریزی‌شده زیر آب استفاده می‌کند. این داده‌ها پیش از انتشار، به صورت بی‌سیم در رایانه داخلی ربات بارگذاری می‌شوند.
یووان شبیه یک وسیله نقلیه زیردریایی خودران معمولی نیست. بدنه نسبتا کوتاه آن دارای هشت رانش‌گر است که به آن امکان می‌دهند تا در یک نقطه شناور شود یا در هر جهت حرکت کند. هیچ کابلی وجود ندارد که مانع کار کردن ربات شود یا به چیزی گیر کند.
یووان اساسا برای کارهایی مانند بازرسی سازه‌های زیر آب مانند سکوهای نفتی و لوله‌های زیر دریا طراحی شده است. این ربات در حال حاضر می‌تواند نقشه‌های سه‌بعدی را از محیط اطراف خود تهیه کند. به علاوه، ربات دارای برنامه‌هایی برای شناسایی و بازرسی همه موانعی است که شاید به آنها برخورد کند.
همه داده‌های جمع‌آوری‌شده در یک «درایو حالت جامد»(SSD) ذخیره می‌شوند و پس از تکمیل ماموریت و بازگشت ربات به پایگاه خود، می‌توان آنها را به صورت بی‌سیم دانلود کرد.
