وقتی صحبت از سگ‌های تهاجمی می‌شود بسیاری از علاقه‌مندان، از نژاد سگ مورد علاقه خود دفاع میکنند؛ با این حال باز هم نژادهایی هستند که بی هیچ قید و شرطی به رفتارهای وحشیانه خود شهرت دارند. در این مطلب می‌توانید هفت نژاد تهاجمی از سگ‌ها را بشناسید.
«ژرمن شپرد» German Shepherd: این سگ‌ها به عنوان سگ پلیس شناخته شده‌اند و رفتار پرخاشگرانه آنها را می‌توان به آموزش و تربیت اصلاح کرد. بر خلاف چی‌واوا اندازه و قدرت آنها باعث می‌شود که این نژاد نیز به عنوان یک حریف سرسخت به نظر برسد، دندان آنها به قدری قوی است که می‌تواند استخوان را خرد کند. بیشتر رفتار تهاجمی آنها زمانی نمایان می‌شود که آنها احساس میکنند باید از خانواده خود دفاع کنند؛ از آنجایی که این سگ‌ها به نوعی دفاعی میکنند، نحوه تربیت اولیه آنها تاثیر بسیار زیادی در شکل گرفتن رفتار تهاجمی آنها دارد.
«کین کورسو» Cane Corso: این نژاد ایتالیایی قوی، عضلانی و پرانرژی است. آنها برای اینکه به درستی اجتماعی شوند نیاز به آموزش فراوان و مربی باتجربه دارند. پرخاشگری آنها ممکن است ریشه در اصل و نسب این نژاد داشته باشد. آنها از Canis Pugnax هستند که در زمان جنگ رومیان قرن‌ها پیش مورد استفاده قرار می‌گرفت. در DNA آنها این است که خشن و قدرتمند باشند، اما این بدان معنا نیست که نمی‌توانید با آموزش مناسب آنها را در مسیر درست هدایت کنید.
«پرو د پِرسا کاناریو» Perro de Presa Canario: نژاد پرسا کاناریو از اسپانیا منشا می‌گیرد و به عنوان همراه برای شکار حیوانات بزرگ پرورش داده می‌شود. متأسفانه، قدرت رزمی آنها منجر به استفاده شدید به عنوان سگ‌های جنگی در طول تاریخ بحث برانگیز آنها شد. این یک سگ نیست و به آموزش اجتماعی و تربیت بسیار زودهنگام نیاز دارد. اگر آنها با یک صاحب بسیار با تجربه نبوده باشند، می‌توانند خطری برای مردم و سایر حیوانات باشند.
«پیت بول تریر آمریکایی» American Pit Bull Terrier: هیچ نژاد دیگری از سگ‌ها دوگانگی ادراک پیت بول را ندارد. این سگ‌های قدرتمند که هم مورد تحقیر و هم مورد تحسین قرار می‌گیرند، توسط برخی قاتل و از سوی برخی دیگر، سگ‌های محافظ در نظر گرفته می‌شوند. آنها از جفتگیری تریرها با بولداگ به وجود آمدند، اما امروزه می‌توانند تنوع نژادهای مختلفی را بر اساس نژادها داشته باشند. گاهی اوقات، ترکیبی از نژادهای دیگر با پیتبول هستند که منجر به رفتار ناخوشایند و پرخاشگرانه در آنها می‌شود. آنها شایسته یک خانه دوست داشتنی هستند و حیوانات خوبی هستند با این حال این نژاد در بسیاری از کشورها ممنوع است اما این به این معنی است که بایدکمی در تربیت آنها محتاط‌تر بود.
«داشهوند» Dachshund: این سگ‌ها سگ‌های سرسختی هستند. این البته منطقی است زیرا این سگ‌ها به عنوان شکارچیان تونل پرورش یافته‌اند. ذاتاً سرسخت و مستقل هستند، همچنین احتمال دارد که نسبت به غریبه‌ها پرخاشگری نشان دهند. این سگ‌های کوچک نمی‌توانند فشار زیادی به پاهای خود وارد کنند، آنها فقط به صورت مداوم پارس میکنند با این حال تربیت و آموزش درست آنها می‌تواند این مشکلات را به سرعت حل کند. درست مانند چی‌واوا، این سگ هم ممکن است از سندرم سگ کوچک رنج ببرد.
«آکیتا» Akita: برخی بر این باورند که آکیتا سگی کوچک با دندان تیز است. این سگ‌ها نسبت به غریبه‌ها محتاطانه رفتار میکنند به همین دلیل سگ‌های نگهبانی عالی هستند. با این حال، آموزش ندیدن ان‌ها می‌تواند به مهارت‌های اجتماعی بد با دیگر سگ‌ها و انسان‌ها تبدیل شود. هر نژاد دو آکیتا، چه ژاپنی و چه آمریکایی از نژادهای محبوب هستند و از انواع حیوانات قوی و غالب هستند. آنها نسبت به خانواده خود بسیار مهربان هستند، اما پای غریبه در میان باشد، موضع گیری میکنند و اغلب به شدت پرخاشگر خواهند بود.
