خانم زهرا شجاعی باعث افتخار زنان مسلمان هستند

ب

بیانیه کمیته زنان حزب همبستگی دانش آموختگان ایران به مناسبت بزرگداشت فرهیخته گرامی وارجمند خانم دکتر ،زهرا شجاعی

به نام پروردگار هستی بخش

حضور فعال زنان در سپهرسیاسی ایران به ۱۵۰ سال پیش، زمان نهضت مشروطه برمی گردد هر چند که برخی از تحلیلگران تاریخ معاصر بر این باورند که این حضور بیشتر متاثر از نگاه پدرسالاری جامعه وقت و به نوعی پیرو منویات پدران بوده است.
با این حال همین بارقه های کم سو باعث گشوده شدن افق های بازتری در مقابل بانوان شد و با اعتماد به نفس بیشتری قدم در راه صعب العبور گذاشتند.
در این راه پر فراز و نشیب چندین قدم از دولتها جلوتر بودند چون هیجوقت فرصتها بطور مساوی بین دو جنس مرد وزن تقسیم نشده و زنان به مراتب کمتر مورد لطف دولتیان قرار گرفتند.

با وجود تمام تنگ نظریها بانوانی که در میدان سیاست ورزیده گشته و خواستار عبور از سد نامانوس ماده ۱۱۵ قانون اساسی بودند کم نیستند که یکی از نام آورترین آنان مرحومه اعظم طالقانی که چندین دوره کاندید ریاست جمهوری شدند و هر بار توسط شورای نگهبان به دلیل اینکه رجل سیاسی نبودند ،رد صلاحیت می شدند. دومین بانو زهراشجاعی، زنی با پشتوانه ی قوی سیاسی و علمی با عزم راسخ قدم در راه شکستن تابوی ۴۰ ساله برداشت هر چند که موفق به گذر از این مانع نشد .
زهرا شجاعی در دهه ۶۰ موسس ورییس کمیسیون امور بانوان شورای اجتماعی در فرمانداری قم،مشاور وزیر کشور ومسئول کمیسیون امور بانوان در اوایل دهه ۸۰ وایجاد رشته مطالعات زنان به همراه زهرا رهنورد در دانشگاه از دیگر اقدامات ارزنده اوست .افزایش سطح آگاهی وتوانمند سازی زنان وحضور چشمگیر زنان در مراکز آموزش عالی رفته رفته باعث ایجاد خودباوری شد .زنهایی که درطول تاریخ به درون خانه ها و پرداختن به امور خانه داری می پرداختند به کمک نگاه روشنگر دینی وفعالیت زنان تاثیر گذار حالا به محیط اجتماع راه یافته بودند واکنون آگاه تر وخواهان پیگیری مطالبات خود هستند . تغییر قوانین ،نگاهی نو به مقوله زن ،نه از جنس عدالت بلکه از جنس برابری .

سال‌ها مجاهدت علمی و اجرایی دکتر زهرا شجاعی، از او شخصیتی پر افتخار برای زن مسلمان ساخته است و این افتخارآفرینی شایشه تقدیر و ستایش است.
امروز زنان ما راهی را طی می کنند که به دست امثال طالقانی ها وشجاعی ها هموار شده است .جنبش “زن ،زندگی ،آزادی “نشان از این دارد که زنان ما به حدی از توانمندی وآگاهی رسیدند که خود می توانند منشا فعالیت های مدنی وسیاسی باشند .آنها آزادی را طلب می کنند وبرابری.